1- وصیت نامه دستی

وصیت نامه دستی جزو سند عادی محسوب می شود و فرد وصیت کننده می تواند آن را با دستخط خود تنظیم و آن را امضا کند. وصیت نامه دستی باید دارای تاریخ دقیق روز و ماه و سال باشد و اگر این شرایط را نداشته باشد از اعتبار لازم برخوردار نیست. البته اگر در چنین شرایطی سایر ورثه به درستی آن شهادت دهند، وصیت نامه معتبر می باشد.

تمام وراث و کسانی که نام آنها در وصیت نامه آورده شده است می توانند به اصلیت وصیت نامه تردید داشته باشند که در این صورت فردی که به او وصیت شده است یا همان موصی له باید صحت آن را اثبات نماید.

2- وصیت نامه سری

اگر فرد وصیت کننده وصیت خود را در دفاتر اسناد رسمی ثبت کند آن وصیت نامه رسمی می باشد که از اعتبار قانونی بالایی برخوردار است و همیشه لازم الاجرا می باشد این نوع وصیت از وصیت نامه دستی بسیار معتبر تر می باشد و موصی له نیازی به اثبات وصیت در مراجع قضایی ندارد

این نوع وصیت نامه که با دستخط فرد وصیت کننده و یا حتی فرد دیگری به صورت پنهانی تنظیم می شود و طبق ماده های 279 و 280 قانون آن را در اداره ثبت اسناد محل سکونت شخص به امانت می گذارند و یا آن را به مکانی که وزارت دادگستری مشخص می کند امانت می دهند. وصیت نامه سری ترکیبی از وصیت نامه دستی و رسمی می باشد و فرد وصیت کننده هر وقت بخواهد می تواند آن را عودت نماید. البته توجه داشته باشید که فرد بی سواد مجاز به تنظیم وصیت نامه سری نمی باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *